likwidować

likwidować
likwidować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia,likwidowaćduję, likwidowaćduje, likwidowaćany {{/stl_8}}– zlikwidować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować, że coś przestaje istnieć lub traci ważność; usuwać, znosić coś, pozbywać się czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Likwidować uszkodzenia. Zlikwidować mieszkanie, interesy. Likwidować książeczkę PKO. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rozwiązywać jakąś organizację lub przedsiębiorstwo': {{/stl_7}}{{stl_10}}Likwidować spółkę. Zlikwidować przedsiębiorstwo. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zgładzać, zabijać, uśmiercać kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Likwidować bandytów. Zlikwidować bojówki partyjne. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • likwidować — ndk IV, likwidowaćduję, likwidowaćdujesz, likwidowaćduj, likwidowaćował, likwidowaćowany 1. «dokonywać likwidacji, zwijać, usuwać coś, pozbywać się czegoś, uwalniać się od czegoś» Likwidować gospodarstwo, mieszkanie. Likwidować fabrykę,… …   Słownik języka polskiego

  • analfabetyzm — m IV, D. u, Ms. analfabetyzmzmie, blm «brak umiejętności czytania i pisania u osób powyżej określonego wieku» Walka z analfabetyzmem. Likwidować analfabetyzm. ∆ Wtórny analfabetyzm «zanik umiejętności czytania i pisania» przen. «brak… …   Słownik języka polskiego

  • likwidowanie — n I rzecz. od likwidować …   Słownik języka polskiego

  • odczulać — ndk I, odczulaćam, odczulaćasz, odczulaćają, odczulaćaj, odczulaćał, odczulaćany odczulić dk VIa, odczulaćlę, odczulaćlisz, odczulaćczul, odczulaćlił, odczulaćlony 1. fot. «zmniejszać czułość emulsji światłoczułej lub wywoływacza» 2. med. «leczyć …   Słownik języka polskiego

  • pruć — ndk Xa, pruję, prujesz, pruj, pruł, pruty 1. «rozcinać nici szwów, rozdzielać coś na części wyciągając nici ze szwów; rozsnuwać, likwidować dzianinę otrzymując z powrotem nitkę» Pruć sukienkę, palto. Pruć sweter. przen. «rozrywać, rozdzierać,… …   Słownik języka polskiego

  • rewolta — ż IV, CMs. rewoltalcie; lm D. rewoltaolt «zbrojny spisek; rozruchy, bunt» Próba rewolty. Uśmierzać, tłumić, likwidować rewoltę. Dochodzi gdzieś do rewolty. Rewolta wybuchła gdzieś. ‹fr. z wł.› …   Słownik języka polskiego

  • rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… …   Słownik języka polskiego

  • scalać — ndk I, scalaćam, scalaćasz, scalaćają, scalaćaj, scalaćał, scalaćany scalić dk VIa, scalaćlę, scalaćlisz, scal, scalaćlił, scalaćlony 1. «łączyć w całość; skupiać, zespalać» Scalać poszczególne elementy czegoś. ∆ elektr. Układ, obwód scalony… …   Słownik języka polskiego

  • załatwiać — ndk I, załatwiaćam, załatwiaćasz, załatwiaćają, załatwiaćaj, załatwiaćał, załatwiaćany załatwić dk VIa, załatwiaćwię, załatwiaćwisz, załatwiaćłatw, załatwiaćwił, załatwiaćwiony 1. «dokonując starań, zabiegów doprowadzać coś do skutku, do końca»… …   Słownik języka polskiego

  • zwijać — ndk I, zwijaćam, zwijaćasz, zwijaćają, zwijaćaj, zwijaćał, zwijaćany zwinąć dk Vb, zwijaćnę, zwijaćniesz, zwiń, zwijaćnął, zwijaćnęła, zwijaćnęli, zwijaćnięty, zwijaćnąwszy 1. «zmniejszać powierzchnię czegoś rozpostartego lub długość czegoś, np.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”